باران اشک دوستانی که......

«ای کاش می توانستم
ای کاش می شد که من هم بتوانم
اگر می توانستم من هم اینگونه حرف دلم را  به خدای خودم می گفتم.»

سال هاست حیاط کوچک خانه ی
ما چشم انتظار است.

خدایا!

ابر به اذن تو گوش می دهد و بغضش
به فرمان تو می ترکد؛ به او بگو سری
هم به خانه دل ما بزند.

خدایا!

باغچه ی کوچک خانه ی ما مدتی
است که باغبان ندیده و از باد و 
طوفان ستم کشیده؛ اشاره ی تو
کافی است ؛ رحمی کن تا برکت به
خانه بازگردد.

سحرگاه باغچه ی حیاط به آسمان
زل زده بود و ریزش باران را تماشا
می کرد؛ حیاط کوچک خانه شنید
که می گفتند :« باران،اشک دوستانی
است که در آسمان ماوی دارند».

خدایا!

دوستت داریم و تو را سپاس  می گوییم.

                                                              یاس،تاک،گل پونه
                                          و تمام اهل باغچه ی حیاط خانه