اعتراف


در سرزمین من

زن بودن جنایت است

و من- کتمان نمی کنم

جرمم این است

                  که با یک جانی از عشق سخن رانده ام

 

 

در سرزمین من

 زن نیمه ناتمام من است

و من-کتمان نمی کنم

جرمم این است

               که با نیمه ناتمام خود

               به برابری سخن گفته ام

 

 

  

در سرزمین من

عاشق بودن گناه کبیره است

و زنان - کتمان نمی کنند

گناهکارترین بندگان سرزمین منند

 

 

در سرزمین من

حوا

به خاطر یک سیب-

 روزی هزار بار

 سنگسار می شود

انسان که – شیطان کتمان نمی کند

         از تمامی ادیان بر می خیزد

           تا به خدا شکواییه ای ببرد

 

در سرزمین من

لب ها بوسه را در نگاه ها می جویند

و دستها عطر نوازش را در تاریکی ها

و من – کتمان نمی کنم

اخرین جرمم این است

                           که از پیوند دستها و بوسه ها

                           به عریانی تمام سخن کفته ام

 

در سرزمین من

اتهام یعنی جرم

و انها – کتمان نمی کنم

      که از همان ابتدا مرا سزاوار مرگ دانسته اند.