هـر که دل آرام دیـــد از دلش آرام رفت             چشم ندارد خلاص هر که در این راه رفت

گر به همه عمر خویش با تو برآرم دمی            حاصل عمر آن دم است باقــــی ایام رفت

این شعر زیبا از شیخ اجل سعدی متن آهنگی قدیمی هست  اثر جــمال الدین منبری

فوق العاده زیبا و پرمعنا هست ...

قبلا متن کامل شعر رو در این پست گذاشته بودم اما آهنگ رو نداشتم . حال شمام می تونید

این آهنگ رو از  اینجا دانلود کنید یا بشنوید....

     لینک از محمد رضا اعلم

17 اردیبهشت بود... شب کار بودش و سیسـتم شرکت به خاطر شوک برقیTotal shut down   

خورد و باعث شد هر دو فاز به خواب فــــرو روند! خلاصه تا 6 صبح که سیستم مجددا راه اندازی

بشه دهانش صاف شد! در این فاصله هم گوشی موبایل زنگ میخورد یا مسیج میومد اما فرصت

نمی کرد حتی نگاه بهش بندازه. این به کنار! صبــح ساعت 6 که میخواست برگرده  خونه گوشی

 موبایل ظاهرا از این عدم توجه دلخور شده بود ترجیح داد به جای همراهیش به درون استخر Wc  

شیرجه برود! خلاصه این اتفاقات پیش درآمد بسیـــار خوبی برای اون روز بود! آخه نه شوک برقی،

نه Wc   ، نه گوشی موبایل و نه سیستم شرکت هیچکدوم نمی دونستند که  18 اردیبـهشت روز

 تولدش هست...

بی ربط:

وقتی توی متـــرو  در ایستگاه مورد نظر پیاده میشی و قطار زیرزمینی شروع به حرکت میکنه ...

وقتی به مسافرای داخلش که از کنارت عبور میکنند و هر لحظه بیشتر شتــاب میگیرند نگا میکنی

یه احساس سردی و یخ شدن سراسر وجودتو  فرا میگیره! یاد زمانی می افتی که سفرت توی این

دنیا به اتمام رسیده و  بایستی از قطار پیدا بشی... امیدوارم ایستگاه شما ایستگاه خوبی باشه!