یادم باشد خاطرات را فراموش کنم اما شکوفه های هلو را از یاد نبرم.
دیالوگی از فیلم خاکسترهای زمان
به دوستدارن سینمای معناگرا توصیه میشه حتما این فیلم رو ببینید. امروز بعد از ظهر
تکرارش در برنامه سینما 4 پخش میشه.
_____________________________________________________
مرد جوان روی نیمکت پارکی نشسته بود و به گذشته، حال و آینده نامعلوم خود
فکر می کرد...
یه آشنا در حالی که از کنارش رد میشد...
- حاجی! نبینم تنها نشسته باشی!
یه غریبه بهش نزدیک میشه و ...
- ظاهرا شما هم مثل من اینجا تنها هستید، اجازه هست کنارتون بنشینم؟!
و ...
مرد جوان به این فکر می کرد که روز به روز دایره تنهایی اش داره بزرگ و بزرگ تر
میشه و او هیچ مقاومتی در برابرش نمیکنه. مثل این شعر سهراب ...
" صدای همهمه می آید/ و من مخاطب تنهای بادهای جهانم/ و رودهای
جهان رمز پاک محو شدن را/ به من می آموزند..."
___________________________________________________
+ دو تا آهنگ خوشگل و آرامش بخش از Vanessa Williams
مناسب برای احوالات ناخوش این روزهای من
پ.ن دو هفته ای میشه که نت نیومدم. به جـــز یه بار که اونم برای یه پست فوری اومدم.
معلوم نیست باز کی بتونم بیام.