ایتالیا قهرمان شد. خیلی خوشحالم. هورررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررررا!

فینال عجیبی بود. با همه خوشحالی های آخر بازی چند نکته بود که ناراحتم کرد.

پایان غم انگیز افسانه زی زو، اشک های تورام و لحظات تلخ ترزه گه. توی پست

قبلی در مورد ترزه گه گفته بودم که واقعا خطرناکه و ازش می ترسیدم. امــا همین

بازیکن که خیلی هم دوسش دارم و از نظر تریپ و اخلاق از بازیکن های مورد علاقه

من هست اینبار تاوان دلشکستگی من در یورو 2000 رو اینجا داد. کاش یکی دیگه

پنالتی رو خراب می کرد.

از وداع تلخ زیدان ناراحتم . کاش اون اتفاق نمی افتاد. وقتی ماتراتــزی پشت ضربه

پنالتی قرار گرفت نفس توی سینه ام حبس شد. واقعا لیپی ریسک بزرگی کرد.

در آخر اینکه فرانسه بهتر بازی کرد و اگه بازیو هم می برد اونقدر ناراحت نمی شدم.

در هر حال به تمامی عاشقان ایتالیا این قهرمانی رو تبریک میگم.  مبارک باد :‌)

حالا پیتزا مهمون من!‌