به نام خدا
+خدای عزیزم ســـــــــــــــــــلام . حال من خیلی بد است . امیدوارم تو خوب باشــی .
خدای عزیز ، من همیشه یاد پارســــال هستم که مامانم بود ، بابا و دو بـــــــــــرادرم
نیز زنده بودند . اما امسال من هیچ کسی را ندارم . نه بابا نه مامان و نه بــــــــــــرادر
و نه پسر خاله نه پسر عمه نه عمو . فقط دلم را به ابوذر پسر دائی ام خوش کـرده ام .
خدا چرا من را زنده گذاشتی که در این دل کوچکم غم به این بزرگی را جای دهــــــم .
خدای بزرگ چرا پدر و مادرم را از من گرفتی . هر روز و شب به این امید زنده ام کــــه
آخـر بروم کنار آنها . زن دائی خیلی از بهشت و جائی که مامانم زندگی می کنـــــــــد
تعریف می کند و همیشه می گوید که آن ها جای خوبی هستند . من هم منتظر روزی
هستم که به جای خوبی که آنها هستند بروم! ...
+خدا جون مامانم میگه هر کس مرده پیش خدا رفته ، اگر اینطوره من هم می خوام بیام
پیش تو ، خدای مهربون ، زلزله خیلی بدجنسه ، دوستش ندارم ...
* تکه هایی از نامه های بچه های بم به خدا .
واقعا برام تایپ کردن این نوشته ها سخت بود ... بارها و بارها خوندمشون!
* امروز احتمال یقین آخرین سحری بود که بیدار شدیم . ماه رمضان هم نیامده
تموم شد . چه زود گذشت ... طاعات و عبادات همگی قبول حق باشه و پیشاپیش
فرا رسیدن عیــد فطر را همگی دوستان تبریک می گم .
هنوز صدایت را از دفترم پاک نکرده ام
و خط خطی های نگاهت را از دلم
اما سر در نمی آورم ، چرا
ساعت قدیمی / به وقت همیشگی / پا روی پا
انداخته و هی زنگ می زند
تو بلند بلند صحبت می کنی ، اما
بیدار نمی شوی