در روزگاران کهن پادشاهی در کنار چهار همسرش زندگی می کرد ، اما هرگز آنها را به یک میزان دوست نداشت و میان آنها تفاوت قایل می شد ، به این ترتیب که همسر چهارمش را بیش از دیگران دوست داشت و با تمام ثروتش او را می پرستید . این قضیه در مورد همسر سوم هم صدق می کرد . اما به مراتب کمتر از همسر چهارم و تنها در هنگام ملاقات با سران کشور های همسایه علاقه اش را نسبت به او ابراز می کرد و به وسیله او به خود می بالید. همسر دوم پادشاه  مهربان ، معتمد و محرم راز او بود و همیشه در مواقع سختی نصیحت های کارگشایی به او ابراز می کرد ؛ اما همسر اول پادشاه  که بطور کامل از لطف و عنایت پادشاه به دور بود ، زنی صادق و فداکار بود و علیرغم رفتار نامناسب پادشاه ، او را از صمیم قلب دوست می داشت .

روزگار به همین منوال سپری شد تا اینکه پادشاه در بستر مرگ افتاد ؛ او که همیشه از این واقعه هراس داشت همسر چهارمش را صدا کرد و از او خواست تا به همرا پادشاه بمیرد و او را در آن دنیا همراهی کند . . زن به محض شنیدن درخواست شوهر فورا اتاق را ترک و بدون کوچکترین اهمیتی او را تنها گذاشت .

پادشاه همسر سومش را خطاب کرد و درخواستش را برای او باز گفت : زن پاسخ داد : « چگونه می توان زندگی به این زیبایی را رها کرد و به دنیای دیگر شتافت . پس از تو من با دیگری ازدواج خواهم کرد و خوشی های دنیا را ادامه خواهم داد .»

با شنیدن چنین پاسخی ، پادشاه همسر دومش را خطاب قرار داد و او در پاسخ بیان کرد که او نیز پادشاه را دوست دارد و از دست دادن او برایش سخت است . اما تنها می تواند او را تا قبر همراهی کند و پس از آن به دنبال زندگی خودش خواهد رفت ...

در چنین حالتی که پادشاه کاملا از همسرانش ناامید شده بود تاگاه صدای همسر اولش را شنید . هنگامی که اندکی جلوتر آمد با صدای ضعیف و اندوهگینی گفت که حاضر است پادشاه را در هر زمان و در هر مکانی همراهی کند و همیشه با او خواهد ماند . هنگامی که پادشاه به اندام نحیف و لاغر همسر خود نگریست دریافت که در این سال ها چه گوهر گرانبهایی را از دیدگان خود دور نگه داشته و چه ظلم و ستمی بر او روا داشته است و از این عمل خود بسیار شرمسار شد .

اما مقصود اصلی داستان اینکه ، همه ما در زندگی به نوعی با این چهار همسر در تعامل هستیم : بدن ما ، همسر چهارم است که در هنگام مرگ بدون هیچ گونه توجهی به ما که سالها به آراستن آن پرداخته ایم ، ما را رها خواهد کرد .

ثروت ما ، همسر سوم است که به محض مرگ از آن دیگری خواهد شد . خانواده و دوستان ، همسر دوم هستند که در زمان مرگ تنها ما را تا قبر همراهی خواهند کرد و بعد به دنبال زندگی خود خواهند رفت . اما همسر اول روح ما است که همیشه و بدون هیچ چشم داشتی ما را همراهی خواهد کرد .

بنابراین از بدن خود مراقبت کنبد ، از دارایی و ثروت خود لذت ببرید ، خانواده و دوستانتان را دوست بدارید ، اما مهمتر از همه  ----> هیچگاه روح خود را از یاد نبرید و همواره در تلاش برای پرورش آن باشد ، چرا که روح شما سرچشمه تمام زندگی و وفادارترین دوست شما است . :)

چند وقتی هست که نوشته های اینچنینی رو اگه توی روزنامه باشه  برش میدم و اگه توی کتابی  ببینم یادداشت می کنم و به دیوار اتاقم می چسبونم تا همیشه جلوی چشام باشن ......