"تنها" آواره ای است پشت شیشه های فروشگاه
خیره به آنچه که توان خریدنش را ندارد.
"تنها" پناه جویی است که خاطراتش، دوستانش و خانه اش
را پشت سر باقی می گذارد.
"تنها"ستون پابرجایی است روی ویرانه های یک بنای فرو ریخته
و مادری که فرزندانش را از دست داده است
فرزندانی که دارویی برای دردهایشان نداشته اند.
"تنها" پنجره ای است بسته در میان هزاران پنجره باز !!!
به امید آن که هیچ تنها ای "تنها" نشه! آمین