رنج

 

فرشته سرشار از نشاط، تو با رنج آشنایی؟

با شرم و پشیمانی، زاری و ملال

و هراس گنگ شب های هولناکی که در سینه دل را

چنان می فشارد که گویی کاغذی را مچاله کنند

فرشته سرشار از نشاط، تو با رنج آشنایی؟

                                                            شارل بودلر

 

 

+ آهنگ Eroica  از کلایدرمن.

    موسیقی بی کلام برای حال و هوای اینروزا

 

+ دیگر همه فهمیده اند

   خیلی زیبا...

 

+ بازم سکوت

    آرشیوی از نوشته های طلایی

 

پ.ن

        اول سلام!

        دوم اینکه زنده هستم!

        سوم اینکه از تمامی دوستان به خاطر غیبت طولانی و بدون اطلاع  معـــذرت میخام.

        چهارم اینکه بازگشت اینجوری خیلی سخته. اما ظاهرا من خیلی پررو تشریف دارم!

        پنجم اینکه واقعا شرمنده بعضی از دوستان هستم که نگرانشون کردم.

        ششم اینکه در مورد غیبتم چیزی نپرسید که نگم، بهتره.

        هفتم اینکه استاد نامی عزیز! ای کاش می شد به 5 سال پیش بازگشت...

        و آخر اینکه... تا روزی که نفس می کشم اینجا هم نفس می کشه.

       

پ.ن 2  جالبه بدونید در 4 سال گذشته در هر سال همیشه ماهی از سال بوده که من اصلا ننوشتم!

            همگی هم در فصل های پاییز و زمستان بوده. دی 82؛ بهمن 83 ؛ مهر84 ؛ آبان و آذر85!

            شاید سال بعد نوبت اسفند 86 باشه! البته اگه عمری باقی باشه.

 

نظرات 9 + ارسال نظر
[ بدون نام ] شنبه 2 دی‌ماه سال 1385 ساعت 06:25 ب.ظ

خوشحالم که اومدییییییییییییییی

[ بدون نام ] شنبه 2 دی‌ماه سال 1385 ساعت 06:25 ب.ظ

الهی همیشه باشیییییی:*

[ بدون نام ] شنبه 2 دی‌ماه سال 1385 ساعت 06:26 ب.ظ

دیگه هیچ وقت نرووووووووووووووووو

[ بدون نام ] شنبه 2 دی‌ماه سال 1385 ساعت 06:27 ب.ظ

این یه شعره خوشمل ;)

چنان در خویش می گریم که مژگان هم نمی داند
به لبهایت قسم,لبخنـــــــد را نشناختـــم بی "تــــــــــو"

[ بدون نام ] شنبه 2 دی‌ماه سال 1385 ساعت 06:27 ب.ظ

راستی نمی یای یـــــلدا بازی؟

نیما یکشنبه 3 دی‌ماه سال 1385 ساعت 02:21 ق.ظ http://carpediem.atnima.com

27 مهر کجا دو دی کجا.
چرا پینگ نکردی؟
خوشحالیم که برگشتی.

شیوا دوشنبه 4 دی‌ماه سال 1385 ساعت 07:27 ق.ظ

..................................................

مهدی نیکخواه دوشنبه 4 دی‌ماه سال 1385 ساعت 11:00 ب.ظ

ای بی معرفت ..نگفتی دلمون برات غیژ می ره..من که گفتم دیگه فاتحت خونده ست ..با اجازت یه مجلس ختم هم برات راه انداختم..اشک همه رو درو اوردم..پیری دیگه ما که یادمون نمی یاد این همه غیبت..راستش دیگه نمی خواستم سر بزنم ولی یهو تو دلم افتاد شاید خبری باشه..شنیده بودم ادمیزاد تو بوران و برف قوز فیش میشه به هر حال ما که دربست مخلصیم...خیلی خوشحال شدم

تیلدا جمعه 15 دی‌ماه سال 1385 ساعت 11:35 ق.ظ http://www.tildaweblog.com/silence/

سلام
خیلی زیاد نگرانت بودم اما ترجیح دادم سکوت کنم! پیش خودم گفتم شاید امید دچار اون یأس‌های فلسفی شده که علاجش هیچی نیست جز خلوت با خودش! من هم مثل خیلی از دوستانت صبر کردم تا کم‌کم خودت از خلوت درونت بیرون بیای و باز هم بنویسی.
بعد یکی دو هفته که اصلا از نت استفاده نکردم امروز اومدم سری به دوستان بزنم و دیدم که به به باز هم جمعه شبها رونق گرفته !
دعوت رسمی‌ات رو به یازی مختص یلدا با کمی تأخیر می‌پذیرم و حتما می‌نویسم!
همیشه شاد باشی و امیدوار عین اسمت!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد