اشتباه کردی دوست جوون!

چقدر زود دست ناگهان دادی
به قاب عکس سپردی به آسمان دادی
تمام آیینه ها را بهانه می کردی
و بغض خستگی ام را به خزان دادی
و ساعتی که خزان را ورق زدم رفتی
و دست این غزلم را به بیکران دادی
که باز بال پریشان چشمهایم را
به ناگهان نگاهت به کهکشان دادی
نیامدی و تو را رنگ آسمان کردم
نیامدی و به غمها دوباره جان دادی

چطوری از دلت اومدش؟؟                    گل گلدونه من ماه گردون من