واسه ی یه عزیز
وهمه ی اونایی که دلشون گرفته و خنده می خوان  ....

جنتی کرد جهان را ز شکـــر خندیدن
انکه اموخت مرا همچـو شرر خندیدن
گر چه من خود ز عدم دل خوش و خندان زادم
عشق اموخت مرا شکل دگر خندیدن
به صدف مانم و خندم چو مرا در شکنند
کار خامان بود از فــتح و ظـفر خندیدن
یک شب امد به وثاق من و اموخت مرا
جان هر صبح وسحروقت سحرخندیدن*

دستت رو بده به من . دستت رو بده . می خوام انگشت اشارتو بذارم کنار انگشت خودمو و اون بازی قشنگ و شیرین بچگی رو دوباره شروع کنم ...
کلاغای سیاه غم
                               پــــر
کلاغای بدجنس غصه
                               پــــر
خستگی از دل رهگذر
                               پــــر
و وای به حالت ، جدی می گم وای به حالت اگه که بگم
گلخند رو لب
خنده حتا تو این شب
و تو انگشتتو بلند کنی و بگی پر .
یادمون باشه
خنده زدن لب نمی خواد                         دایره و دنبک نمی خواد**
یادمون باشه خنده زدن فقط دل می خواد ، دل‌ ، فقط فقط دل ...